Deel I: Verbannen uit Saga
Hoofdstuk 15: Elvin de Stralende
7
Alle aanwezigen keken naar Elvin. En juist
op dat moment scheen de volle maan door het gekleurde venster. Zacht licht in
alle kleuren viel als een waterval om en over Elvin heen. In de spiegelende ogen
van een Zuster vlakbij zag hij hoe hij er op dit moment uitzag - als een stralende,
inderdaad, zelfs voor wie de glans van het steentje niet kon waarnemen.
`Airam’, zei Taris. Voor even werd de Tweelingzuster van Almesis weer de hoedster
van zijn huis; ze ontstak eigenhandig de toortsen zodat het merkwaardige lichtspel
vervaagde.
Intussen werd Elvin de stem van de Oudste Zuster gewaar. Ze sprak tot hem, maar
niet in de tastbare wereld. Daarin boog ze zich over naar Taris en wisselde zacht
enkele woorden met hem. In Elvins hoofd weerklonken andere woorden: Vrees niet. Ik
zal bij je binnen treden en de verbroken verbindingen herstellen. Vannacht, als
iedereen zich te ruste heeft begeven. Je zult slapen en tegelijk bij bewustzijn
blijven; drink de drank die Aisa je zal brengen.
Elvin staarde omhoog naar de maan, die verbrokkeld leek door de vele vlakjes
van het venster. Een vlucht grote vogels vloog er voor langs. Zijn geheugen
terug! Eindelijk ontdekken waarom hij was verbannen, of gevlucht of
uitgestuurd. Voelen waar zijn kloon, en de drom waartoe die behoorde, zich
bevond! Weten of hij nog welkom was bij zijn soortgenoten! Vóór die maan
onderging, zou hij eindelijk weer een volkomen floorn zijn...
Een vlaag tocht deed hem omkijken. Even later ging de deur open en kwamen,
geruisloos en zonder ophef, negen vrouwen de zaal binnen. Elk had een soort
veelstaartige gesel bij zich bij zich, die ze in een hoek bij de deur
achterliet. Enkelen van hen liepen naar Airam om haar te begroeten; de
anderen voegden zich bij hun Zusters.
`Hebben jullie een veilige vlucht gehad?’vroeg Almesis.
`Er brak een snoer van Ama’s wentelspil’, antwoordde een van de
Zusters. `We moesten haar tussen ons in nemen.’ Ze maakte een
kniebuiging voor Taris en daarna voor Elvin. Andere Marmalen volgden
haar voorbeeld. Elvin werd er verlegen van; hij wenste dat hij in zijn
nis was gebleven.
De heer van Orion hief zijn hand om stilte te vragen.
`Dit is Elvin Nedergast’, zei hij. `Hij heeft in de bergen een
verschrikkelijke ontdekking gedaan. Werefried de Wijze is vermoord. En
wel omdat hij de toegang tot een goudmijn meende te hebben gevonden. Een
Zeeridder was zijn moordenaar; deze beweerde dat de opening in de bergwand
toegang geeft tot de Derde Bron van Inzicht. De andere twee zouden de bekende
wellen van de Pikon zijn. Bij de andere zaken die we moeten bespreken, vereist
ook deze dringend onze aandacht, denk ik.’
Almesis schrok zichtbaar en zei: `Noodlottig! Als dit bekend wordt, zullen
Saga, Mandipor en Bergamon elkaar de heerschappij over dit deel van de bergen
betwisten. De Grijpvogels zullen niet werkeloos toezien en de Zeeridders
evenmin. Dit moet strikt geheim blijven. Tot nog toe hebben griezelsagen gemaakt
dat mensen die plek meden; laat ons dat zo houden.’
`Ja, dat is ongetwijfeld heilzaam’, zei een van de verzamelde vrouwen. `Al
weten wij natuurlijk beter. De timantijn is de belangrijkste Bron van Inzicht,
nietwaar? Er gaat een gerucht dat hij in het bezit is van een floorn...’ Ze
keek even naar Elvin.
`Onzin!’ Almesis’ stem vlijmde. `Niemand weet welke de Bronnen van Inzicht
zijn!’
Kalm viel Airam in: `Dat zal weinig verschil maken als er oorlog uitbreekt. Elvins
spoor leidt naar Orion; het is denkbaar dat Aza hem met opzet hierheen heeft
laten ontsnappen. Hier begint de weg naar de Pas, hier houdt de koningin zich
schuil, hier komen drie landen samen. Dit gebied zal het brandpunt van de strijd
vormen. Orion is in groot gevaar.’
`Ja’, zei Taris. `Elvin Nedergast zal van de aardbodem moeten verdwijnen.’
volgende pagina |
vorige pagina |
inhoud |
landkaart
wordt vervolgd ! |
loorn